Bij wie er zondagnamiddag 24 april niet bij was in onze kerk, gaat er misschien toch een belletje rinkelen als ze de naam Dimlicht lezen: zijn dat niet die jonge mensen die we al een paar keer in de Sint-Anna-ten-drieënkerk gehoord hebben, in een concert, of tijdens een viering?

Inderdaad. Dimlicht is een getalenteerd ensemble waarin een aantal jeugdige musici elkaar gevonden hebben in hun ambitie om op zoek te gaan naar vernieuwing. In wisselende bezettingen treden zij op, ze werken in allerlei originele projecten samen met generatiegenoten, ze voeren ook graag het werk van jonge componisten uit. Ze brengen ook de familievoorstelling 'Zwanenzang' , die op een fijngevoelige wijze het thema 'Dementie' behandelt.

Geestdriftig talent

Die zondag was Dimlicht weer te gast in onze kerk, en ze hadden hun vrienden meegebracht. Veel vrienden, jong volk, allen gedreven door grote goesting om samen goede muziek te brengen. Het is een echt kamermuziekfestival geworden, zonder oordopjes, geluidshinder of afvalbergen, maar met een overvloed aan geestdriftig talent, toewijding, kwaliteit, verrassingen. Het was een écht festival: 13 verschillende groepen of jonge artiesten verzorgden een of meer optredens.

Er was muziek, uiteraard, solo of in samenspel, met werk van hedendaagse en iets minder hedendaagse, maar even boeiende componisten. Kortfilms werden vertoond, tot in een biechtstoel, woordkunst was te beluisteren, frêle tekeningen en ontroerende collages sierden de Joachimzaal. Er was meeslepend enthousiasme, er was heel veel moois te zien en te horen, er was veel te ontdekken.

Mysterieuze 1-2-3-concerten

De concerten volgenden elkaar op, in de weekkapel, op het hoogkoor, in de kerkruimte. We ontdekten dat we niet één, maar minstens drie welluidende concertruimtes hebben… en dan kon je nog een van de mysterieuze 1-2-3-concerten meepikken, drie minuutjes waarin je het privilege had om privé een recital te krijgen. De muziek deinde door de kerk, ze verraste met haar melancholische klanken, ze zong en fluisterde, Het deed veel deugd en de tijd vloog: plots was het zes uur, en was het al voorbij… 

Het is goed dat deze muziek gebracht wordt, en is hoopgevend dat jonge mensen er zich met passie op toeleggen.

Papa's en mama's

En er was ook soep! Want de Dimlichters hadden niet alleen hun vrienden, maar ook hun papa's en mama's meegebracht. Die serveerden in de 'foyer' van de Joachimzaal uitstekende soep, want van kunst alleen, zelfs van hemelse kunst, kan een mens niet leven. Daar werd smakelijk gegeten, daar werd menig glas geheven, daar kon men een beetje bekomen van de muzikale topmomenten en aan elkaar vertellen hoe goed het was.

Voor herhaling vatbaar

Niet alleen de 'festivalgangers' waren content. Ook de artiesten vertelden ons dat ze ervan genoten hadden. Zoveel zelfs, dat het smaakt naar nog. Er werden al enkele voorzichtige plannetjes gesmeed om volgend jaar opnieuw een festival in onze kerk te organiseren. 
Doen, meisjes en jongens. Wie hen dit jaar gemist heeft, hoeft dus niet te treuren. En wie die zondagnamiddag heeft mogen genieten van wat deze jonge bende in haar mars heeft, mag al hoopvol uitkijken naar hun terugkeer. Zorg dat je erbij bent!

Meer over Dimlicht op hun facebookpagina met onder andere veel foto's van hun doortocht in onze kerk.

Marc Tassier

Enkele impressies na Dimlichtfestival 2016

Wonderlijk hoe je van een koele (of coole ?) kerk een warme veelzijdige concertzaal kan maken met weinig middelen maar veel goede wil en creativiteit… 
Wonderlijk hoe jonge muzikanten gepassioneerd met hun instrumenten te keer gaan en kippenvel en krop in de keel kunnen veroorzaken.. 
Wonderlijk hoeveel talent er op een kleine plek bijeen kan komen… 
Wonderlijk hoe het enthousiasme en de gedrevenheid van jong en minder jong een namiddag in een kerk op Linkeroever tot een succes kan maken!

Een fan van Dimlicht